گربه های وحشی وحشی

همچنان سگم فقط خواستم دوباره بنویسم. امشب اعصاب ندارم از یک طرف خبری بد امده که گویا گنجشک ارمان هایمان توسط گربه ها کشته شده احساس اهال کوفه بودن دارم هی اشکم چیلیک چیلیک سرازیر میشود. دلم میخواد به همه گربه های دنیا فحش بد بدم+همه اهالی کوفه که کارشان تنها رها کردن است!

امشب همینطور ناراحت بودم گفتم زنگ بزنم به آقای م درد دلی کرده باشم همانا از ما زنگ زدن و از ایشون بی حوصله بودن. هرچی ما ارمان گرا و طالب فعالیت و وِر زدن درباره این مطالب و هی جوش آمدن خونمان سر لاله های پامال شده، از ایشون بی حوصله بودن و بی تفاوتی.

هی میخوره تو ذوقم. البته یه دعوای بد کردیم یه حرفی بهم زد تا فیها خالدونم ریخت بهم. دگرگون شدم در حد وحشتناک به طوری که آن روی سگمان از این روی سگمان جلو زد و الان ان روی سگمان که کمتر کسی سعادت دیدنش را داشته خودنمایی میکند. آقای م فکر کرد اینبار هم مثل همیشه فردا می تواند با دوتا شیرین زبانی ما رو خر کند که بد کور خوانده. چون از فردا کودتا می کنم و برای دومین بار آن روی سگم رو نشونش میدم- بار قبل دوسال نیم پیش بود که ۶-۷ ماه دنبال ما دوید- از فردا که ماراتونمان را آغاز کردیم سرش به سنگ میخورد تا دیگر به ما نگوید....... تازه بعدش هم بگوید: تو .......!!

 

هی بهش گفتم اقای م نکن نذار من سگ بشم. حالا شدم یکی بیاد منو جمع کنه!

کلا از ازل تا به ابد این پسرا گربه صفتن هر چی خوبی کنی اخرش چنگ میندازند. از همه گربه ها بدم میاد چه از نوع احساسی چه از نوع آنهایی که هی ارمانهایمان را میزنند یا میکشند چه از حیوانی به اسم گربه که صد البته این آخری صد شرف دارد به سایرین...

پ.ن۱: اونقدر آن روی سگم بالا امده که میخوام پاچه بگیریم!

پ.ن۲: دچار دوگانگی در بخش ارمان و احساس شدم یکی میخواهد بگیرید یکی میخواهد گاز بگیرد

پ.ن۲: قصد توهین به همه اقایون رو ندارم منظورم طیف وسیعی از این جمعیت بود

/\