یه سری حرف ها هم هست که عجیب تاثیرگذارن. میرن ته
مغزت میچسبن
دیشب پشت همه افسردگی ها و ناراحتیام. میم جان
حرفای قشنگی زد.
بهش میگم الحق که نتورکری
میگه:
فکر کن آخرین بازمانده هستی، آخرین نفر قبیله ، غیر از تو
هیچ کس نیست. اون وقت چیکار میکنی؟ دیگه بقیه ایی وجود ندارند که بخوان تاییدت
کنند یا ردت کنند. دیگه بقیه ایی وجود ندارند که به خاطرشون نگران باشی. اون وقت
چیکار میکنی؟ چجوری زندگی میکنی؟
الان توی فیلم آپوکالیپتو هستی. همه مردن برای نجات
خودت باید یه کاری بکنی باید بری باید بدوی بدوی و بدوی. تو هستی و زن و بچت!
چیکار میکنی؟
وقتی نجاتشون دادی از اون به بعد چی؟ کجا زندگی میکنی؟ روزت رو چطور میگذرونی؟ چجوری لباس میپوشی؟
تویی که مهمی، هرکاری میکنی
برای دل خودت باشه نه خوشایند کسی از منی که همسرتم بگیر برو تا بقیه.
تو آخرین سربازی
آخرین بازمانده
تنها آدم روی زمین
حالا با توجه به اینا بدون نیاز به تایید بقیه حرکت
کن، راه برو و لذت ببر، زندگی کن.
