le passe

اول از همه اینکه من فیلم رو دوست داشتم.

دیدن فیلم های فرهادی غوطه ور شدن در بعدازظهر یک روز پاییزی غمگین و دلگیر هست.  تلخ تلخ تلخ ، ادم های فیلم های فرهادی در نظر اول خیلی از ما دور هستند ولی در عین حال اونقدر شبیه ما هستند که باورشون برامون سخته . اگر به این سبک فیلم های تلخ و کند، که زمانش هم خارج از عرف فیلم های ایرانی ست (بیشتر از دو ساعت) علاقه دارید حتما برای تماشای فیلم برید

-        آقای همسر که همون دو دقیقه اول حوصله ش سر رفت و به قول خودش صندلی های سینما برای خوابیدن اصلا راحت نبود و مجبور شد تا آخر فیلم رو تماشا کنه.

-        زبان فیلم فرانسه هست که با زیرنویس فارسی در سینماها نمایش داده میشه. توی چندتا سایت خوندم که بعضی از سینمادارها خواستار دوبله فیلم برای فروش بیشتر شدند که به نظر من خواسته اشتباهی هست. تمام حس یک فیلم به این هست  که شما دیالوگ رو از زبان بازیگر بشنوید لحن  ادای دیالوگ مهمترین بخش یک فیلمه. سریال کبری 11 که تماشا نمیکنیم که...والا

-        اکثر نقدهای ایرانی که برای فیلم خوندم تقریبا منفی بود ولی نقدهای که به زبانهای دیگه و توسط منتقدان برجسته انجام شده بود فیلم رو فکر شده و درخشان عنوان کرده بود که به نظر من هم فیلم در اغلب صحنه ها خیلی خوب از اب درومده.

-        بازی علی مصفا، برنیس پژو  و  طاهر رحیم  رو دوست داشتم ، از یواش بودن علی مصفا خوشم میاد. به نظرم یکدست کردن بازی هنرپیشه ها کار بزرگی بوده. بازی روان و راحت بازیگرای فرهادی رو دوست دارم فقط از نظر ظاهری گریم علی مصفا خیلی شبیه گریم پیمان معادیان توی فیلم جدایی بود. نمیدونم فرهادی چه اصراری داره که همه مردای ایرونی رو ریش دار نشون بده.

-        نکته دیگه این که مثل همیشه فرهادی ذهن ما رو به سمت اشتباهی هدایت میکنه و در اخر نشون میده که حقیقت جای دیگه ایی هست. اجازه میده مخاطب فکر کنه،  تصمیم بگیره مثل فیلم های ابدو خیاری به شعور ادم توهین نمیکنه.

-        صحنه ایی که سمیر با جعبه عطر داره از راهرو  بیمارستان بیرون میره میتونست پایان به موقع تری باشه ولی اینکه برمیگرده سمت اتاق و... رو خیلی دوست نداشتم

کلا فیلم  خوبی بود و به نظرم باید از تولیدات اینچنینی حمایت زیادی بشه اگه فیلم هایی مثل این فروش خوبی هم داشته باشند شاید دیگه با  اثار مسخره و بی ارزشی مثل کارهای آقایان ده نمکی و  سلحشور و ...  روبرو نشیم و کمی به شعور ما مخاطبین احترام گذاشته بشه.